Shihan Gichin Funakoshi

funakoshi

(1868-1957)- DE VADER VAN HET MODERNE KARATE

Shihan G. Funakoshi werd geboren op 10 november 1868 in Yamakawa, Shuri in de provincie Okinawa. Hij stamde uit een samoerai-geslacht, uit een familie die in vroegere tijden als vazal dienden van de Ryukyu Dynastie.
Op 11-jarige leeftijd had hij zichzelf reeds ‘naam & faam’ gemaakt in de martiale Ryukyu-stijl. Hij begon zijn training bij Sensei Azato Anko, maar het duurde niet lang of hij evenaarde zijn ‘meester’ in zijn bekwaamheid en deelde met hem het aanzien om de meest “volledige” martiale beoefenaar te zijn in de wijde omgeving. Hij leerde teven het karate-jitsu (cfr. geschreven met de karakters (kanji) die “Chinese martiale hand kunst” betekenen) van Sensei Itosu Anko. Beide lesgevers waren erg onder de indruk door de edele aard van zijn karakter.
Gedurende de daaropvolgende jaren zette hij zijn training onverminderd verder en ontwikkelde hij tevens voortdurend zijn opmerkzame kwaliteiten. Sensei G. Funakoshi werd zowel voorzitter van de “Okinawa Martial Arts Society” als lesgever aan de “Okinawa Teacher’s School”. In 1922, toen hij reeds 54 jaar oud was, introduceerde hij het karate-jitsu van Okinawa tijdens de eerste tentoonstelling van het Fysische Onderwijs dat gesponsord werd door het toenmalige Ministerie van Onderwijs (cfr. het huidige Ministerie van Onderwijs, Wetenschap, Sport en Cultuur). Deze introductie, de allereerste publieke vertoning van het karate-jitsu in Japan, was een overweldigend succes. En de tot dan toe onbekende martiale beoefenaar Gichin Funakoshi groeide onmiddellijk uit tot een beroemdheid in de Japanse wereld van de martiale kunsten.
Onmiddellijk werd Shihan G. Funakoshi uitgenodigd door Sensei Kano Jigoro, de grondlegger van het moderne judo, en zijn student Gima Shinkin in de ‘Kodokan Judo Dojo’ om een kata-demonstratie te geven. Dit evenement slaagde er in om de Kodokan in zijn geheel te laten vollopen (cfr. maximale capaciteit). De demonstratie werd zelfs zo goed ontvangen, dat Sensei G. Funakoshi vanuit alle richtingen druk voelde om in Tokio te blijven.
gichinOpgewonden door de geboden mogelijkheid om de martiale kunst – waarvoor hij zich reeds zoveel moeite getroost had om het te promoten in Japan – verder te verspreiden, begon hij deze kunst te onderwijzen aan de Meiseijuku te Tokio (cfr. een verblijfplaats voor studenten afkomstig uit Okinawa). In 1922 publiceerde hij een boek getiteld “Ryukyu Kempo Karate”.
Het was de eerste formele uiteenzetting in Japan over het karate-jitsu. De inhoud was niet alleen ‘fris’ en ongewoon / vernieuwend, het was ook mooi geschreven en creëerde hierdoor een ongeziene karate-boom.
Toen de populariteit van het karate-jitsu zich meer en meer begon te verspreiden, maakte
Shihan G. Funakoshi in april 1924 het allereerste “Dan-graden systeem”.
Omstreeks de zelfde tijdspanne, en met de nodige aanmoediging van zijn Boeddhistische leraar Abbot Furukawa Gyodo van de Enkakuji Tempel, begon Shihan G. Funakoshi met het beoefenen van Zen. Hij overpeinsde de welbekende Boeddhistische uitdrukking “Vorm is leegheid en leegheid is vorm”. Hij begon de toepasbaarheid van dit gezegde te onderwijzen in zijn martiale kunst en veranderde uiteindelijk de karakters (cfr. kanji) voor karate van kara + te (cfr. “Chinees” + “hand”) naar kara + te (cfr. “leeg” + “hand”).
Vervolgens, om de “lokale” martiale kunst uit Okinawa te populairder te maken in de rest van Japan, stelde hij een volledig systeem aan technieken en theorieën samen, en wijzigde hij de Chinese en Okinawiaanse namen van de kata in Japanse. In 1929, na veel denkwerk en overwegingen, veranderde hij ook de naam karate-jitsu (cfr. “Chinese martiale hand kunst”) in karate-do (cfr. “de weg van het karate” of “de weg van de lege hand”). Vervolgens definieerde hij toen de 20 voorschriften van het karate (cfr. dojo-kun) en bracht een immense karate filosofie tot stand.
20precepts
Uiteindelijk bleek het karate-do zijn eigen weg te gaan en was won het aan populariteit over gans Japan. Het aantal mensen dat ervan droomde om te beginnen met karate-training groeide dagelijks, zelfs in zo’n aantallen dat het moeilijk werd om voldoende plaats te vinden om te oefenen. Daarom vestigde Shihan G. Funakoshi de “Shotokan Dojo”, die hij volledig op eigen kosten bouwde.
(“Shoto” was de literaire naam die Sensei G. Funakoshi gebruikte als hij calligrafeerde
en poëzie schreef. “Shoto” betekent “Dennegolf” en verwijst naar het geluid dat de wind
produceert als het door de dennenbomen waait, wat overeenkomsten vertoont met het geluid
van de golven in de oceaan.)

Op dat ogenblik had Shihan G. Funakoshi reeds gedurende lange tijd les gegeven aan studenten van hogescholen en universiteiten. Als gevolg hiervan begonnen er karate clubs gevormd te worden op hoger onderwijs instituten over gans het land en waardoor het aanzien verkreeg.
Tijdens de luchtaanvallen van de Tweede Wereldoorlog werd de “Shotokan Dojo” vernietigd en werd de groei van het karate een halt toegeroepen. Maar na de oorlog herenigde zich de volgelingen van Sensei G. Funakoshi en in 1949 werd de ‘Japan Karate Association’ (cfr. J.KA.) opgericht met Shihan G. Funakoshi als hoofdlesgever.

Op 10 april 1957, erkende het Ministerie van Onderwijs officieel de J.KA. en werd het een legale entiteit. Slechts 16 dagen later, op 89-jarige leeftijd, overleed Shihan G. Funakoshi.
Er werd een grote publieke herdenkingsplechtigheid gehouden in de Ryogoku Kokugikan (cfr. Ryogoku National Sumo Hall). Deze plechtigheid werd bijgewoond door meer dan 20 000 mensen, waarbij heel wat bekende namen die hun respect kwamen betuigen aan de overleden ‘grootmeester.

Funakoshi memorial

Er werd een herdenkingsmomument ter ere van Sensei G. Funakoshi opgericht ter hoogte van de Enkakuji Tempel in Kamakura. De J.KA.-leden brengen nog steeds jaarlijks op 29 april – de dag van het Shoto-festival – een bezoek aan dit monument om hun eer te bewijzen.